hurm...tyme berbuka puase...
sy rasa..tiap2 kali berbuka...sya tlong dyeorg wat kerje..
bt itu..bt ini...p de sehari dua je tertido...n xsmpat nk tlong..
tpi...dyeorg xpenah nmpak ape yg sy buat..
terkadang..sedih n sebak dihati biler dyeorg wat camtu..
sumer kebaikan yg sy lakukn...xpenah nmpak kat mata dyeorg..
bkn mhu mereka memuji...tpi...ingin juga skali dua tiga dipuji "rajin menolong"
tapi..........lain pulak criter...dipuji sebalinya bnyk pula...sedih benar rasa dikalbu ini..
xde tempat saya nk luahkan...so blog nie jadi mgsa..
nk luah kat k.yong...jauh...hurm..
smalam...mereka marah3x...cakap xpenah nk mnolong org kat dapur..
ksbaran sowang mnusia pom de tahap gak...tapi...saya ttp sbar..
smalam gak saya mnolong mereka..
tpi biler sy tnye bende nie buat camne...bkn nye nk jwb dgn baik pertanyaaan sy..
tapi..dia ckp..."tu la..time org kat dapur xpenah nk mai"
saat itu ak mnitiskan air mta tnpa dilihat oleh mreka..ak sedih sgt..
naper nk marah2..da org xtaw nk bt camne..law salah kene marah gak..huhu..
kekadang..cemburu ngn kwn2 yg mnceritakan saat suke ria mmasak bersama kuarge..
tapi..ak lain...ak sgt3x lain...ak xmarah kat dyeorg...p ak cumer terkilan..
persoalannya...kenapa nk marah3x...
p seorang budak slalu mrawat ksedihanku dgn cepat..ADIK ANG...
hurm...
........................................................................................
namun..bkan bererti ak xbersyukur...ak sgt2x bersyukur n bangga punyai mereka..
ak ttp syangkan mereka..=)
1 comment:
biasela tu ijah zaman-zaman sekolah ni kena gitu.. nanti bila kita dok jauh belajar baru rase nak balik tadah telinga kena ngepek sokmo sebab rindu..
sabar deh ijah.. :D
Post a Comment